diptih

da sam pripadao nekoj italijanskoj

industrijskoj porodici

što ima svoju grobnicu

sa anđelima i svecima

i upozorenjem svakoj taštini

na latinskom

i trošno drveće

i bezbroj lišća

magla na sesvete

i bijele svijeće

i da sam umro mlad

podario zemlji

stameni mermer svog tijela

i legao kao u široku bračnu postelju

ispunjenu suvim cvijećem

ivanjskim vijencima

nabožnim sličicama

Sačekali te mučenici

I uveli te u Jeruzalem

Jun prepun bijelih ljiljana

Simbola čistoće

............................................

sada se vozim taksijem

kroz podgoricu

i otvoren je prozor

i vjetar mi duva u lice

i vozač sluša

džordža majkla

Careless Whisper

junski dan

put do zlatice

dio je velikog autoputa

i proničem ameriku smrti

granit bezbrojnih tijela

vojnika konfederacije

vitman

jedan sam od stamenih momaka

 i ulične pobune

i striptiz barove

i crvene ambare

i pokošena polja

i bijele crkve 

i pjesnike neoromantizma

prolazimo pored svega toga

ali su naše oči vidjele

i svece i anđele renesanse

sa njihovim tijelima klasične antike

i kontinentalnom tugom

sa crnim naočarima

u kariranim košuljama

što idu velikim gradovima:

imaju osmijeh patnje

i bijele zube

i kažu: hej

pobožna pobožna

ameriko smrti