zavičajni pjesnik

nosi vijetnamku
i ima dvije zbirke poezije
sa erotskim i rodoljubivim motivima
pjesme obiluju slikama
zavičajnog kamena
sise
rodnog vinograda
golog bedra i planinske vrleti
patrijarhalni erotski pjesnik
ima crnu bradu
i prste crne i žute od duvana
objavljuje refleksivnu liriku
po časopisima iz dijaspore
možda govori pomalo francuski
ali nije samouvjeren
možda je radio u duvanskom kombinatu
/duvanski kombinat
zvuči kao
najljepša poezija socijalizma/
pije crno vino iz bokala
udiše otrovni dim
postsocijalističke apokalipse
sa one strane prozora
uvijek je siva jesen
i golo drveće
arhitektura radničkih blokova
i struja nestaje svakog dana
od  dva do pet
kaputi mirišu na pivo i benzin
zavičajni pjesnik
ženskih grudi
u svojim četrdesetim
leži u sanatorijumu
u pidžami na pruge
pljuje krv
u mali emajlirani lavor
napolju je naravno jesen
u daljini je planina
a pod njom gusta šuma koja
-primijetio bi to samo kakav pjesnik-
liči na pičku